ภุมระ, ภุมรา, ภุมริน, ภุมรี, ภุมเรศ หมายถึง [พุมมะ–] น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
[พุด] น. ข้าวลีบ, แกลบ. (ป.; ส. พุส). ว. กล้า, ยิ่ง, มาก. (ส. ภฺฤศ).
น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).
น. พื้นโลก, แผ่นดิน. (ส.).
น. พระราชา; ภูเขา. (ส.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).